هر آدمی یه خمیر مایه وجودی داره. یه خمیر مایهای که محاله ذاتا و باطنا ناخالصی داشته باشه. مستقیما از منبع نور نشأت گرفته و تقریبا شکلی مثل خمیر بازی بچه ها داره. حالا داستان درست از جایی شروع میشه که هر آدمی به خودش اجازه می ده خمیر مایه وجودی طرف مقابل رو به هر شکلی که میخواد تغییر بده و اون و به مدلی که دلخواهش هست برسونه. تو این پروسه ممکنه اتفاقاتی بیفته که منشأ بیشتر دلخوری های آدما از هم دیگه است. تو این تصمیمِ به تغییرِ آدما به شکل دلخواه، به نزدیک ترین آدمای زندگیمون ضربه می زنیم. بهشون برچسب بد و خوب می زنیم و درباره شون قضاوت می کنیم. و تلاش می کنیم خمیرِ وجودی آدمایی که تو شکل دیفالت خودشون بهترین و دوس داشتنی ترین هستن رو شبیه خودمون دربیاریم. و غافلیم از اینکه این کار می تونه هم ما رو از بین ببره هم آدما رو به زوال و فرسودگی برسونه. باید یاد بگیریم هر آدمی شکل ِ خاص ِ خودش رو داره. هر آدمی عادت های خاصِ خودش رو داره و باور کنید هر آدمی بهتر از هر کسی می دونه کجای کار منفی میگیره کجا کارت صد آفرین. اگر از آدمی که کنارتونه راضی نیستید و ازش به خاطر تمام تناقض هایی که با شما داره دلخورید دو راه بیشتر ندارید یا همین جوری که هست دوستش داشته باشید و کنارش بمونید، رفیقش باشید، شریکش باشید، همراهش باشید یا به جای تغییر دادن رهاش کنید و تنهاش بذارید.
از آدمهای حسود دوری میکنم. شاید بتوانم آدم دروغگو را تحمل کنم. شاید حتی آدمی که بدقول است یا مثلا خیانت میکند در امانت در اولویت دوم یا سوم دوستی باشد، اما در خودم این ظرفیت را نمیبینم که بتوانم ارتباط با یک آدم حسود که به ذره ذره داشته های تو با چشم حقارت نگاه میکند را دوام بیاورم. این معنایش این است که در ذهن خودم اینطور حلاجی کردم که آدمی که دروغ میگوید ممکن است حسود نباشد اما آدمی که حسود است قطعا دروغگوی بزرگی است. و برای رسیدن به خواستههایش حاضر است به هر کاری دست بزند. به اعتقاد من آدمی که حسود است یا به تعبیری عامتر چشم دیدن خوشبختی دیگران را ندارد، منبع انرژی منفی است. این آدم چه مرد چه زن نمیتواند رفیقی باشد که در شرایط نیاز همراه تو باشد. چون این آدم حسود است و برای اینکه تو را یک قدم از خودش پایینتر ببیند حتی حاضر است تو را تا لبه پرتگاه بکشاند. حسادت از بین تمام رنگهای عالم سیاه نصیبش شده و کسی که حسود است قطعا دارای پتاسیل وسیعی است برای پرورش صفات منفی دیگری چون دورویی، تحقیر و تمسخر، غیبت، دروغ، تهمت یا همان زیرآب زدن خودمان، بدگمانی، بخل و خساست، شایعه پراکنی، فخر و مباهات، رنجاندن دیگران در حین شوخی و خیلیهای دیگر که مجال نام بردنشان نیست. حسود نباشیم. با خوشحالی اطرافیان شاد شویم. خبر عروس شدن دختر همسایه که غریبهترین است برای ما خوشحالمان کند. به اینکه دوستمان دارد در بهترین نقطه شهر زندگی میکند حسودی نکنیم. به جای حسادت به زیبایی چشمان دوستمان، تحسینَش کنیم. نگاهمان را مثبت کنیم. به خوشبختی دیگران حسادت نکنیم. برای شادی دیگران تلاش کنیم تا آسوده تر زندگی کنیم. * ایضا آدمهای فضول
/ ادعا میکنیم که تکنولوژی آدما رو از هم دور کرده. آدما ارتباطشون کمرنگ شده. اما این آدما نیستن که از هم دور شدن. حقیقتا انسانیته که از خیلیهامون دور شده. برای نامهربونی، حسودی، دروغ، خیانت، تهمت وقت و انرژی داریم اما برای مهربونی، دلرحمی، بخشیدن وقت نداریم /